Op weg naar Siniscolo

Na een paar broodjes te hebben gegeten en drie koppen koffie pak ik in en vertrek zo rond 11 uur. Het is heel warm. Het landschap is prachtig. Het heeft wel wat weg van de Ardèche. Alleen de flora heeft een veel zuidelijker karakter. Ik zie veel cactussen waarvan er veel in de bloei staan. Het valt me op dat er veel pijnbomen zijn. Ze hebben redelijk hoge, kale stammen die voorzien zijn van een ruige bast. Bovenin zijn de takken voorzien van grove naalden. Verder zie ik bloeiende oleanders, palmen, yuca’s en nog veel meer waar ik de namen niet van ken.
De weg is steil. Omhoog ben ik al blij met een gangetje van 9 kilometer. Zodra ik over een top heen ben schiet de teller al gauw naar de 50. En dan natuurlijk in de remmen. Sneller lijkt me niet verantwoordelijk. Dus al snel moet ik bijnemen. De wind voelt heerlijk aan.
De puttertjes vliegen me hard tsjilpend om de oren. Ik zie veel vogels die in Nederland niet voorkomen en waarvan ik de namen ook niet ken.
Op de weg kom ik geregeld slangen tegen. Dood en plat. Ook zie ik een tor van wel zeker 7 cm lang en verschillende sprinkhanen van olympische afmetingen.
Grasvelden zoals in Nederland zie je hier niet. Bijna alles is ruig begroeid. Veel hoge struiken met daartussen allerlei weelderige kruiderijen waar koeien en schapen zich aan tegoed doen.
Al snel kom ik in de buurt van de camping. Deze ligt net als de vorige aan de kust. Ik moet alleen nog een steile heuvel zien te bedwingen. Dat doe ik lopend totdat de weg weer naar beneden gaat. Daar stap ik op de fiets en accelereer in een paar seconden naar de 50. Oooo, remmen anders schiet ik met een noodgang de camping op.
Het is een aardige camping met ouderwets sanitair. Nadat de tent staat ga ik lekker met mijn mp3 spelertje in mijn stoel naar muziek luisteren. Ik dut weg. Ik denk dat het ongeveer een half uur later is als ik wakker word van de jeuk. Ik ben helemaal lekgeprikt door de muggen. Langs de camping stroomt een riviertje. Een ideale biotoop voor deze rotinsecten.
De camping heeft trouwens een fantastische bar en een prima pizzeria. 
’s Avonds wil ik mijn reisverhalen bijwerken want ik loop een beetje achter. Natuurlijk ga ik ook proberen om er foto’s bij te zetten. Met dat rottige iPadje van me lukt dat niet zo goed. Maar erger nog, ik word helemaal gek van de muggen. Die krengen trekken zich er niets van aan dat ik me bijna helemaal met deet heb ingesprayd. Gezoem links en rechts, prikje hier, prikje daar. Dit trek ik niet. Morgen moet ik hier weg.
Gelukkig weet ik mijn tent goed insectenvrij te houden. Vlug naar binnen en direct de rits achter me dicht. Wat is dit een verlossing. Nog even lekker muziek luisteren en vlug slapen. Morgen wil ik er voor mijn doen vroeg uit want ik krijg dan een zware etappe.