Fietsen en wandelen 2016 - dag 14

29 juli kan wat mij betreft uitgeroepen worden tot nationale feestdag. Ik ben niet verkeerd gereden vandaag. Bovendien is de etappe van vandaag zo mooi, dat-ie een wisselbeker krijgt.

Eind van de ochtend vertrok ik van Saverne. Het begint met flink klimmen. Ik hoef mijn bergverzet niet te gebruiken. Kennelijk krijg ik nu toch echt mijn oude vorm terug. Na ongeveer een half uurtje fietsen, moet ik linksaf. Hier begint de wijnroute van de Elzas. Dat begint gelijk lekker met een stijging die zijn weerga niet heeft. Vlug in het bergverzet. Helaas duurt het niet lang of het wordt lopen. Zelfs dat valt niet mee. Als de hele route zo is, dan kan ik mijn borst nat maken. Na een kwartiertje wordt de weg wat vlakker. Er kan weer gefietst worden. Ik rij heerlijk, af en toe nogal zwaar, tussen de wijngaarden. Vorig jaar fietste ik door de wijngaarden van Bourgogne, maar dit is toch echt wel mooier. Auto's kom je nauwelijks tegen en de uitzichten zijn weergaloos. Ik wist echt niet dat het hier zo hoog is. Eerlijk gezegd ben ik daardoor wel een beetje overdonderd. De dorpen zien erfstuk voor stuk prachtig uit. Veel dorpen kom je binnen door een stadspoort. Meestal een toren met een poort erin. In het dorp zie je allemaal vakwerkhuizen in uiteenlopende kleure. Veel bloemen ook. Ik heb het nodige gefotografeerd, maar helaas het kabeltje...

In een van die dorpen zie ik een fotowinkel. In de remmen en naar binnen voor het kabeltje. Ik word geholpen door een oudere man die zo te zien van de herenliefde is. Hij kan me niet aan het kabeltje helpen zegt-ie terwijl hij bijzonder dicht tegen me aan komt staan. Als hij geen stankfeteshist is dan moet-ie nodig aan zijn neus geopereerd worden. Ik voel me niet helemaal prettig onder de situatie en ga er zo snel mogelijk vandoor op de fiets. In mijn achteruitkijkspiegel zie ik hem mij uitbundig uitzwaaien.

De wijnroute is pittig fietsen. Na 75 kilometer vind ik het welletjes. Ik ben inmiddels aangekomen in Danbach la Ville. Dit stadje heeft een gemeentecamping. Ik kan het echter niet vinden. Logisch, de camping bestaat niet meer. Gelukkig is in Scherwiller, een stadje 5 kilometer verderop, wel een camping. Het is een natuurcamping in een boomgaard. Een heerlijk sfeertje. En nog goedkoop ook. Na mijn aankomst moet ik een wijntje proeven. Een Riesling van geweldige kwaliteit. De eigenaren van deze camping zijn tevens wijnboeren. Vol trots word me verteld dat Scherwiller de hoofdstad van de Riesling is. Ze verkopen deze wijn dan ook in flessen. Maar ja ik heb dorst. En om dorst te lessen met wijn lijkt me geen succes. Daar is namelijk bier voor uitgevonden. Gelukkig verkopen ze dat ook. Bier uit de Elzas. Ik bestel twee flessen. Blijken die net zo groot te zijn als wijnflessen. Dat wordt vanavond doorbikkelen. Ach, dat is aan fietsers wel toevertrouwd. 'S Avonds om half 12 waren ze soldaat. Goed gepland, want het begon koud geworden. Bovendien een mooie tijd om naar bed te gaan.