Fietsen en wandelen 2016 - inleiding en dag 1

Inleiding

Vorig jaar ging ik heel goed getraind op fietsvakantie. Desondanks vertelde ene Joannes Narciscus dat ik ongetraind was. En hij kon het weten. Die ene keer dat hij zelf gefietst had kreeg hij een aanrijding met een scootmobiel waarna hij nog enige tijd met krukken heeft gelopen. En was het niet Mart Smeets die vertelde dat vallen bij de fietssport hoort? In ieder geval dit aspect beheerste hij dus tot in de puntjes.Hij wist dus waar hij het over had.

Waarom moet ik hier nu ineens aan denken? Dit jaar heb ik slechts een paar kleine tochtjes gefietst. Nu ga ik dus echt ongetraind op pad. En ja, ik vind dat best wel spannend.

Dag 1

Ik vertrek om acht uur met de trein van Almere naar Maastricht. Dit traject verloopt alvast uitmuntend. Onderweg raak ik in gesprek met twee mannen die ook met de fiets zijn. Zij gaan een tochtje fietsen ergens in Brabant. Het zijn fietsliefhebbers, maar bovenal gezellige gasten waarmee je volgens mij wel een borreltje kunt drinken.

Ik was van plan om in Maastricht een foto te maken van mijn fiets voor het station. Het officiële beginpunt van mijn fietsavontuur. Vanwege verbouwingswerken kon dit helaas niet. Een lekkere start. 

Vanwege het gebrek aan training had ik me voorgenomen om de eerste dag niet zo een grote afstand te fietsen. Gewoon lekker een beetje inkomen met 50 kilometer op mijn gemakje. Het is de volgende route geworden: van Maastricht via Bemelen, IJzeren (de waarschijnlijke geboorteplaats van Den IJzeren, destijds een wereldberoemde wielrenner), Gulpen, Mechelen, Epen, Plombières om tenslotte compleet uitgewoond aan te komen op een natuurcamping in Hergenrath in Duitstalig België. Totale afstand slechts 40 kilometer. 

Ik was Maastricht nog niet uit of ik kreeg een beklimming van de buitencategorie. Wat een geluk dat ik nieuwe tandwielen achterop had gezet met een extra groot tandwiel voor in de extreme bergen. Die kon ik vandaag goed gebruiken. Ik trapte me het lazarus voor een gangetje van 6 kilometer per uur. Ik wilde eigenlijk langzamer want ik begon bijna te hyperventileren, maar dan begon ik te slingeren. En dat was link op de smallen wegen. Vooral als een auto langs me heen wilde werd het slingeren buitenproportioneel. Vermoeiend en spannend tegelijk. Als ik eenmaal boven was, opschakelen en met een enorme snelheid naar beneden. Dat kan je wel aan me overlaten. Jaren motor gereden. Zo'n afdaling duurde wel kort. Een keer ging ik met een gangetje van 60 op een scherpe bocht naar rechts af. Ik kon niet zien dat het asfalt na de bocht overging op fraffel. En nu applaus: ik ben niet onderuit gegaan. Wat een opluchting. Tijd om van dit gelukzalige moment te genieten had ik niet. Er moest weer geklommen worden. Weer eentje van de buitencategorie. En zo ging het maar door. Wel enorm mooi. Wat een geweldige natuur. Prachtige uitzichten en een geweldig terras in Scheulder waar ik een leuk gesprek heb gehad met een serveerster die goddelijke koffie en dito zelfgebakken appeltaart serveerde. Ze wilde mijn bidons vullen, maar ja, daar had ik nog niet veel uit gedronken anders had het gezellige gesprek waarschijnlijk langer geduurd. 

De appeltaart gaf me energie voor zeker twee ijzingwekkende  beklimmingen. En toen vond ik het wel genoeg.De eerste de beste camping was mijn.  Helaas nog wel wat beklimmingen verder. De gedachten aan heerlijke biertjes (beslagen glazen waar de druppeltjes langs naar beneden lopen) gaven me nog net dat extra's om de camping te bereiken. Een natuurcamping. Leuk. Er liepen kippen los over het terrein. En lieve, onbespoten eigenaren die natuurlijk geen bier verkochten. Wel biologische appelsap. Ook lekker, maart daar ging het me niet om.

Er hing een lijstje met de campingtarieven. Daaronder de zin: Kleinverdieners mogen minder betalen.  Dat vind ik lief en daarom besloot ik niet te mokken over het gemis van een biertje. Aan de slag. Tent opzetten. Mijn nieuwe tentje. Meer dan een kilo lichter dan mijn vorige die ook al een lichtgewicht was. Het opzetten viel me tegen. Ik denk dat ik er drie keer langer mee bezig geweest dan met mijn vorige tentje. Zal wel wennen zijn. Eenmaal klaar met tent en smaakvolle inrichting, ben ik in een stoel weggesukkeld. Ik was op. Niet meer gegeten en vroeg in bed. Dat alles na een afstandje waar ik de handen niet mee op elkaar krijg. Moet zeggen: mijn nieuwe bedje, slaapzak en opblaaskussentje hebben het geweldig gedaan. Wekker gezet op 7.30 uur.